Noordwolde herdenkt en viert

Vanuit Drenthe kwam het D-Squadron van het legeronderdeel bij de Friese Brug onze provincie binnen. Op 12 april geven we het startsein voor drie weken vol activiteiten in Noordwolde.

In het Nationaal Vlechtmuseum is tussen 12 april en 5 mei 2025 een expositie over enkele bijzondere gebeurtenissen en feiten die gedurende de oorlog in het dorp plaatsvonden.

Allereerst is er het feit dat in Noordwolde - ook toen al het Vlechtdorp van Nederland; er werden immers honderdduizenden stoelen per jaar gemaakt - in opdracht van de Duitsers ruim 19.000 granaatmanden van wilgenteen werden vervaardigd. Het gaf een dubbel gevoel in de kleine gemeenschap: enerzijds werd er meegewerkt aan de Duitse oorlogsindustrie, anderzijds zorgde het ervoor dat veel Noordwoldiger vlechters niet naar Duitsland hoefden in het kader van de Arbeitseinsatz en ‘s avonds gewoon weer thuis waren bij hun gezin.

Dan is er het verhaal van de op 30 juni 1942 neergestorte Halifax bommenwerper die in zijn laatste meters over het dorp en rakelings over de dorpsmolen scheerde en vlak buiten de bebouwing van het dorp neerstortte. Door diverse unieke geluidsfragmenten gaat u weer even terug naar juni 1942.

Ook wordt aandacht besteed aan dokter Verdenius, de dorpsdokter die in het verzet zat. Er is onder andere een vitrine met persoonlijke spullen van de arts. Een schilderij dat mede-gevangene Jan Hachmer uit Noordwolde maakte van de ‘dodencel’ in de gevangenis Crackstate in Heerenveen, is ook te zien.

Bijzonder is ook het verhaal van de Venlose brandweermannen die hun auto uit handen van de Duitsers wilden houden. Omdat van één van hen hier in Noordwole familie woonde, werd de auto door een aantal spuitgasten in het geheim naar ons dorp gebracht. De reis ging gepaard met de nodige tegenslagen en voerde zelfs een stuk door Duitsland.

Het uniform van Steffen Marks uit Vinkega is ook in de expositie te zien. Hij kwam samen met 1200 manschappen van de Irene Brigade enkele maanden na D-Day aan op één van de stranden in Normandië. Ook stond hij op wacht tijdens het tekenen van de capitulatie in hotel De Wereld in Wageningen.

Tenslotte mag ook het herbarium niet ontbreken dat door een Joods meisje is gemaakt. Haar identiteit is nog altijd onbekend. Daar wordt nog onderzoek naar gedaan. Na de oorlog kwam het herbarium in handen van Karst Meijer van Herbarium Frisicum in Wolvega.