Jacobahoeve
Fochteloo
Rond 1900 kende het dorp Fochteloo nog een vijftal boerderijen van het zgn. type Hallehuis (vroeger vaak aangeduid als Saksisch), de meeste toen nog in de oorspronkelijke vorm uit de 18e eeuw. Dit was nog het laatste bewijs dat de vroegere l...
Neem alvast een kijkje
Rond 1900 kende het dorp Fochteloo nog een vijftal boerderijen van het zgn. type Hallehuis (vroeger vaak aangeduid als Saksisch), de meeste toen nog in de oorspronkelijke vorm uit de 18e eeuw. Dit was nog het laatste bewijs dat de vroegere landbouwers van Drentse oorsprong waren. Nu kent Fochteloo nog één exemplaar van dit type (bouwjaar 1708), echter niet meer in originele staat.
De kavels (uitgangen) liepen van oudsher van de veenscheiding tot aan het Diep (nu Grootdiep). Bij elke boerderij hoorde een groot gedeelte woeste grond. Dit werd benut voor het steken van plaggen en turf en het hoeden van schapen. Midden negentiende eeuw had Fochteloo nog 2000 schapen in 5 kudden. In 1927 stond er nog een schaapskooi aan dit Zuideinde (linker foto).
Tot 1910 kende Fochteloo alleen zandwegen. In dat jaar werd besloten, mede door lobby van Dorpsbelang Fochteloo, de weg van Oosterwolde tot de Mardijk aan het Zuideinde te verharden. In 1912 werd ook het gedeelte vanaf de Mardijk tot aan de weg naar Appelscha verhard. Iets verderop loopt de niet meer in gebruik zijnde oorspronkelijke toegangslaan van Willemstad en Fochteloo naar Appelscha (zie houten slagboom net voor de bocht, rechts). Enkele jaren later volgde verharding van het Noordeinde en de Knolle. Ter viering van de verharding van uiteindelijk alle ontsluitingswegen werd op Hemelvaartsdag 1920 het grote straatwegfeest gehouden. Met versierde wagens werd voor de kinderen een tocht gemaakt via Oosterwolde en Appelscha.
Jacobahoeve
Achter dit informatiepaneel was vroeger een “uitgang” in bezit van Hendrik Reinders. Niet alleen won hij turf, hij plagde ook heide voor in de schapenstal en verbouwde boekweit.
Reinders kreeg te maken met het in cultuur brengen van onrendabele dunne veenlagen door de Ontginningsmaatschappij N.V. De Drie Provinciën, begonnen rond de eeuwwisseling naar de 20e eeuw en jaren daarna. Daarbij werd de Fochtelooërveenweg aangelegd en de Reinders Wiek gedempt. Tijdens de herverkaveling werd hier de nieuwe Jacobahoeve gebouwd (1925, genoemd naar zijn vrouw Jacoba).
-
Drents-Friese Wold
Drents-Friese Wold
-
Ameland - Hollum - Dijk bij de Reeweg - Vogelkijkpunt
Ameland - Hollum - Dijk bij de Reeweg - Vogelkijkpunt
-
De bevrijding van Friesland 1
De bevrijding van Friesland 1
Nadat de geallieerde luchtlandingstroepen in september 1944 bij Arnhem waren verslagen duurde het nog tot maart 1945 voordat de geallieerden weer in het offensief gingen. Daarna ging het echter snel. De Duitse troepen in Gelderland en Overijssel waren ernstig verzwakt en de overmacht was groot. Gesteund door een effectief Fries verzet werd Friesland uiteindelijk in een hoog tempo bevrijd.
Begin april werd duidelijk dat de bevrijding van Friesland nabij was. Hoewel de provincie niet zoals andere delen van Nederland te kampen had gehad met een echte Hongerwinter, waren er wel grote tekorten aan bijna alles. En de terreur van de bezetter werd almaar groter. Hierdoor werd ook het verzet tegen de bezetter steeds sterker. De strijd tussen beide was begin 1945 harder dan ooit tevoren.
In Friesland waren de zogenoemde Knokploegen (KP) verantwoordelijk voor de meeste verzetsdaden. Maar er waren ook andere groepen. Op bevel van de Nederlandse regering in Londen werden al deze groepen samengevoegd in de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten (N.B.S.). In Friesland gebeurde dit op 12 december 1944.
Met de N.B.S., in de volksmond aangeduid als de BS, kreeg het gewapende verzet een organisatie met een duidelijke structuur. Het was de bedoeling dat de N.B.S. ook een rol zou spelen bij de aanstaande bevrijding. Daartoe werden verzetsgroepen vanaf het najaar van 1944 voorzien van wapens. Deze werden vanuit de lucht gedropt. Op 8 april zond Radio Oranje de boodschap ‘De fles is leeg’ uit. Dit was het sein voor de NBS om 36 uur later te beginnen met de uitvoer van sabotageacties. Het doel was om het de Duitsers zo moeilijk mogelijk te maken om zich te verweren tegen de naderende geallieerde troepen.Dat deed het verzet door bruggen en spoorwegen onklaar te maken, vaarwegen te blokkeren en wegen te versperren. De reactie van de bezetter was meedogenloos. Als represaille werden op verschillende momenten en plekken nog tientallen gevangenen gefusilleerd.
Toen de Canadezen op 12 april Friesland eenmaal waren binnengetrokken werden zij uiterst effectief ondersteund door het Friese verzet. Doordat het uitstekend georganiseerd was kon het de Canadezen helpen om belangrijke bruggen in handen te krijgen, beschadigde bruggen te repareren en te adviseren over de meest gunstige route.
Op 18 april was de hele provincie met uitzondering van de Waddeneilanden bevrijd (deze werden eind mei en in juni bevrijd). In vergelijking met andere provincies is er in Friesland weinig gevochten. Over het algemeen werden de paar duizend Duitse troepen, die Friesland niet hadden kunnen ontvluchten, door de Canadezen relatief snel verslagen.
De commandant van de Royal Canadian Dragoons, Lieutenant Colonel Landell, prees de acties van het verzet door te stellen ´Friesland liberated herself´. Hoewel dat wellicht wat overtrokken is, hebben de acties van het Friese verzet zonder meer de bevrijding versneld. En het aantal slachtoffers aan geallieerde kant verminderd.
Bij confrontaties met Duitse troepen en hun Nederlandse handlangers verloren zeker 31 verzetsmensen hun leven. Aan geallieerde kant sneuvelden tenminste elf Canadezen en één Fransman. Bij de gevechten en beschietingen vielen ook tientallen burgerslachtoffers. Het aantal slachtoffers aan Duitse kant is niet bekend, maar vermoedelijk liep dat aantal in de honderden. Met 320 vernielde en 4000 beschadigde woningen en 80 vernielde bruggen was Friesland materieel de minst beschadigde provincie van Nederland.
